جایگاه ورزش در کانادا و رشتههای پرطرفدار
ورزش در کانادا طرفداران بسیاری دارد. بیش از نیمی از مردم کانادا، حضور فعال در فعالیتهای بدنی دارند و بقیه، معمولاً تماشاگران مشتاق یا بینندگان ورزش دوست تلویزیون هستند.
ورزشهایی مانند: هاکی روی یخ، بیسبال، فوتبال، بسکتبال و راگبی، بیشترین تماشگر و ورزشهایی مانند شنا، پیادهروی، دومیدانی و دوچرخهسواری، بیشترین شرکت کننده را دارند. ورزشهای دیگری که طرفداران بسیاری دارند، عبارتند از : لاکراس (بازی با یک توپ محکم لاستیکی و یک راکت دسته بلند)، اسکی، ورزشهای هوایی، بوکس، گلف، ماهیگیری، اتومبیلرانی، سافتبال، تنیس، بولینگ و ورزشهای آبی، مثل انواع قایقرانی.
هاکی روی یخ در سال 1879، در کانادا ابداع شد و ورزش رسمی زمستانی این کشور است. هاکی، پر هیجانترین و محبوبترین ورزش در میان تماشگران کانادایی است و کاناداییها در این رشته در رقابتهای بینالمللی، از همه موفقترند. لاکراس نیز_ که قدیمی ترین ورزش سازمان یافتهی آمریکای شمالی است_ ورزش رسمی تابستانی کانادا است.
این ورزش را_ که از نظر مجبوبیت با هاکی قابل مقایسه نیست_ سرخپوستان درهی سنت لورنس ابداع کردند. بخشی از مراسم سنتی آنها بود. لاکراس در قسمت غربی کانادا در مقایسه با سایر مناطق، علاقهمندان بیشتری دارد؛ هر چند در قسمتهایی از اونتاریو نیز هواداران مشتاقی دارد.
فوتبال کانادایی که تقریباً همان فوتبال آمریکایی است_ دومین ورزش محبوب در بین تماشگران کانادایی است و مسابقات قهرمانی سالانهی لیگ فوتبال کانادایی، گری کاپ، بزرگترین رویداد ورزشی سالانه این کشور کشور است. اسکی نیز یکی از پر طرفدارترین ورزشها در کانادا است. این کشور، بهترین شرایط طبیعی اسکی را در جهان دارد و برای اسکیبازان حرفهای، مکانی ایدهآل است.
رشته کوههای راکی، بهترین پیستهای اسکی را دارند؛ اما شرق کانادا به خاطر برف خشکتر و سنگینترش، مسیر مناسبی برای اسکی خارج از پیست است. فصل اسکی در کانادا از اکتبر (مهر) آغاز و تا می (اردیبهشت) و در برخی از مناطق، حتی تا ژوئن (خرداد) ادامه مییابد. در سالهای اخیر به علت توجه مردم به سلامتی و ورزش و نیز به خاطر افتتاح مسیر های مخصوص دوچرخه سواری در شهرهای بزرگ، دوچرخهسواری بسیار رایج شده است.
بسیاری از دوچرخهسواران، در کانادا برای در امان ماندن از بارش باران، از حفاظهای ویژه استفاده میکنند؛ اما بارش برف به فصل دوچرخهسواری پایان میدهد. پیادهروی نیز در کانادا بسیا رایج است. بخصوص به این علت که در این کشور، جالبترین و مناسبترین مناطق جهان را برای پیادهروی دارد.که شامل میلیونها هکتار پارکهای ملی و منطقهای است؛ از مسیرهای طبیعی آسان تا مسیرهای طولانی دور افتاده. از آنجا که کانادا آبوهوای عموماً سردی دارد در المپیکهای زمستانی، بسیار موفقتر از المپیکهای تابستانی است.
این کشور در گذشته میزبان المپیک تابستانی 1976، در مونترال و المپیک زمستانی 1988 در کالگاری بوده است و شهر ونکوور نیز از میزبانان المپیک زمستانی 2010 بود در بازیهای تابستانی، بیشترین مدالهای کانادا از ورزشهای آبی، قایقرانی با کایاک به دست آمده است. از سال 1988، میانگین مجموع مدالهای کانادا در رتبه نوزدهم جهان بوده؛ بالاترین رتبه، در سال 1992، یازدهم و پایینترین رتبه آن در سال 2000، بیست و چهارم بوده است. در بازیهای زمستانی، کانادا معمولاً یکی از کشورهای برتر در کسب مدال است.
کانادا در المپیک تابستانی 2008 با کسب مجموعاً هجده مدال که شامل سه طلا، نه نقره و شش برنز بود، مقام نوزدهم و المپیک زمستانی 2010، با کسب مجموعاً بیست و چهار مدال که شامل هفت طلا، ده نقره و هفت برنز بود، مقام پنجم دنیا را کسب کرد.
المپیک زمستانی از روز 12 فوریه (جمعه 23 بهمن) آغاز شد. در این دوره از بازیهای المپیک 2700 ورزشکار از کشورهای مختلف جهان به همراه 8700 نفر همراه حضور داشتند، که از ایران هم چهار ورزشکار (یک زن و سه مرد) برای اولین بار به این رقابتها اعزام شدند. ورزشکاران کانادایی با کسب 14 مدال طلا، 7 نقره و 5 برنز مقام اول در این مسابقات را کسب کردهاند.